اینکه «ساختن سخت‌تر از تخریب است»، کلیشه‌ای تکراری است اما متاسفانه توجه کافی به آن نمی‌شود. کشوری که هشت سال با بی‌تدبیری شکاف‌های بسیاری را میان مزد و معیشت جامعه ایجاد کرده، به سرعت نمی‌تواند به نقطه پیش از بی‌تدبیری بازگردد. هشت سال تخریب کشور زمان برد و طبیعتا ساختن آن‌هم حداقل هشت سال زمان می‌برد، در نتیجه باید راه منطقی را ادامه داد و باور داشت، بهبود معیشت مردم در میان مدت حاصل خواهد شد به شرطی که با منطق و تدبیر پیشروی شود.
پس از مناظره جمعه شب خبری منتشر شد که آقای رییسی به عنوان اصلی‌ترین نامزد اصولگرایان اظهار داشته است که «مناظره‌ای بین رییس دولت‌های نهم و دهم و رییس فعلی دولت برگزار کنند تا بحث‌های این زمینه تمام شود و دولت نسبت به عملکرد خودش پاسخگو باشد، چرا که ما هر وقت حرفی می‌زنیم می‌گویند دولت قبل، دولت قبل.» این درخواست چه معنایی دارد؟ واضح است که آقای رییسی یا متوجه نظرات آقای روحانی در نقد دولت گذشته نشده‌اند یا متوجه شده‌اند و خود را به آن راه زده‌اند.
برای اقدام یکی از نامزدهای انتخابات در راه‌اندازی یک سایت برای ثبت‌نام بیکاران چه نامی می‌توان نهاد؟ ابتدا ببینیم که واقعیت ماجرا چیست؟ یکی از نامزدها مدعی شده که در صورت رییس‌جمهور شدن ماهانه ٢٥٠ هزار تومان کارانه! به افراد بیکار می‌پردازد تا هنگامی که کار پیدا کنند! و به این منظور سایتی را طراحی خواهد کرد که همه افراد بتوانند مشخصات خود را در آن بنویسند.
مناظره‌ها فرصتی است برای شنیدن تحلیل وضعیت موجود در کشور توسط کاندیداها در هر حوزه‌ای که در آن فعالیت می‌کنند. دیگر اینکه کاندیداها چه برنامه‌هایی در ارتباط با مباحث مطرح شده دارند. با توجه به اینکه مناظره زنده است می‌تواند شناختی حداقلی درباره کاندیداها به مردم ارایه کند. برداشت من این بود که در این دومناظره مباحث فرهنگی در حاشیه قرار داشت. به طور مثال وقتی سوالی درباره سبک زندگی پرسیده می‌شود به تنها موضوعی که اشاره نمی‌شود همان سبک زندگی است. وقتی شما دو مناظره را تحلیل می‌کنید متوجه می‌شوید که عمده تمرکز کاندیداها روی اقتصاد و بخشی از آن با محوریت سیاست خارجی بود. درست است که کاندیداها در مواردی از کلمات فرهنگی یا اجتماعی استفاده می‌کردند اما برنامه مشخصی برای مدیریت اجتماعی.
اگر بدهی شهرداری ٦٠ هزار میلیارد تومان باشد، شهرداری قالیباف معادل سه و نیم سال بودجه شهر تهران (١٨ هزار میلیارد تومان) بدهکار است و اگر بدهی ٢٠ هزار و ٥٠٠ میلیارد تومان باشد، بدهی شهرداری معادل ٢/١ برابر بودجه یک سال شهرداری است.
شاخص فلاکت در سال گذشته با توجه به کاهش نرخ تورم و نرخ بهره و رشد تولید ناخالص داخلی نصف شده است. آخرین بار سال 1384 بود که ایران شاخص فلاکت محدوده 30 را تجربه می‌کرد و پس از آن هر سال به این شاخص افزوده شد تا سال 1391 که بدترین عدد به ثبت رسید.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی بابیان اینکه عده‌ای بحث تعیین‌کننده بودن حق رأی مردم از دیدگاه امام(س) را مورد مناقشه قرار می‌دهند، گفت: خوشبختانه این گروه در حال حاضر با هوشیاری مردم به حاشیه رانده شده‌اند.